Gry escape room są od wielu lat jedną z ulubionych rozrywek ludzi na całym świecie. Nic więc dziwnego, że z tego fenomenu postanowili zaczerpnąć twórcy gier planszowych i od jakiegoś czasu pojawiają nam się na rynku pojedyncze gry escape, które opierają się na rozwiązywaniu pewnych zagadek logicznych. Jedną z takich gier przyjdzie mi dziś zrecenzować, dlatego już teraz zapraszam Was do zapoznania się z grą „Escape Room: Tajemnica Eldorado”.
W niewielkim pudełku z grą znajdziemy 60 kart oraz tajemniczą mapę. Na poszczególnych kartach zawarte są przede wszystkim różne zagadki lub jakieś elementy historii, którą będziemy wspólnie przeżywać. To co jest niezwykle ważne to fakt, że nie możemy podglądać co znajduje się na poszczególnych kartach, zatem rozpakowując grę z pudełka pod żadnym pozorem nie przeglądajcie zawartości talii.
Nic więcej pokazać Wam nie mogę ;)
Nie chcę zdradzać Wam szczegółów samej gry, tak aby nie popsuć Wam zabawy, natomiast powiem ogólnie o mechanizmie całej rozgrywki. Gra składa się z kilkudziesięciu kart, które odkrywamy zgodnie z instrukcjami znajdującymi się na kartach. Czasem będziemy pobierać jakieś pojedyncze karty, czasem będziemy je układać w stosach (o wszystkim będziemy informowani na bieżąco). Karty mają różną funkcję – zazwyczaj będzie to jakiś przedmiot lub zagadka. Zebrane przedmioty mogą przydać się w dalszej wyprawie, a rozwiązanie każdej zagadki pchnie nas do przodu z akcją. Jak na wyprawę przystało, nie zawsze będzie wszystko szło po naszej myśli i będziemy zbierać obrażenia. Będą one miały wpływ na to z jakim wynikiem przejdziemy całą grę. Tak mniej więcej wyglądać będzie nasza zabawa.
To co podoba mi się w tej grze, to że naprawdę możemy wczuć się w tę przygodę. Całość od początku do końca tworzy pewną spójną historię, która co ciekawe może mieć różne zakończenia. Oczywiście zdarzają się tu pewne uproszczenia, ale wszystko jest naprawdę sensownie pomyślane. Jeżeli chodzi o poziom zadań, to jest on dla mnie w sam raz na takie luźne pogranie całą rodziną. Czasem zmierzymy się z zagadką logiczną, czasem trzeba będzie wykazać się spostrzegawczością i pomysłowością, tak więc każdy tu znajdzie coś dla siebie. Trzeba mieć jednak na uwadze, że jeśli szukamy czegoś bardziej skomplikowanego i detektywistycznego, to ta gra może nas trochę rozczarować. Tu liczą się raczej proste analogie i proste spostrzeżenia.
Na plus zasługuje też dość duża decyzyjność graczy. Już na samym początku decydujemy o kluczowych kwestiach związanych z ekwipunkiem, później obieramy kolejność docierania w różne miejsca, tak więc naprawdę można poczuć że mamy wpływ na poszczególne wydarzenia. Niezależnie od wybranej ścieżki gra sukcesywnie zmierza do swojego zakończenia, którego może nie będę zdradzał, ale powiem że jest różnorodne. Jedyne co mi się nie podoba, to klasyfikacja tego jak dobrze poszła nam cała przygoda – moim zdaniem ten mechanizm za mało docenia staranność rozwiązywania zadań, aczkolwiek to już każdy z Was będzie musiał ocenić samodzielnie. Osobiście uważam, że wpływ błędnych rozwiązań czy też brania podpowiedzi powinien być znacznie większy.
No właśnie, pewnie niektórzy się zastanawiają czy przypadkiem nie jest tak, że można utknąć na jakimś zadaniu i przez to gra się w jakiś sposób „popsuje”. Niektórzy też pewnie chcieliby się spytać co się dzieje w sytuacji, gdy jakieś zadanie rozwiążemy błędnie. Od razu mogę uspokoić, że gra dobrze radzi sobie z tymi problemami i po pierwsze będziemy mogli zdobywać podpowiedzi, a po drugie w grze występuje pewien mechanizm obrażeń który co najwyżej będzie nas karał zranieniem bohatera niż zatrzymaniem całej akcji. Tutaj też uwidacznia się lekkość całej rozgrywki, bowiem konsekwencje zdobywanych ran są raczej niewielkie (może nawet są zbyt małe?) i często będziemy mogli się uleczać na różne sposoby.
Losowość – kompletnie w tej grze nie występuje.
Złożoność – zasady gry są bardzo proste, mechanizm gry prowadzi nas za rękę, a sam poziom trudności zagadek nie jest specjalnie wysoki.
Interakcja – w zasadzie jedyną interakcją jest współpraca wszystkich graczy przy podejmowaniu decyzji oraz podczas rozwiązywania zagadek.
Mechanika – jest to gra karciana, która na poszczególnych kartach odsłania przed nami kolejne tajemnice.
Wykonanie – trudno jest tu się do czegokolwiek przyczepić, zarówno jakość wykonania jak i oprawa graficzna są bardzo poprawne.
Z uwagi na dość proste zagadki jest to z pewnością gra rodzinna, aczkolwiek nie byłoby chyba dobrym pomysłem granie w to np. z sześciolatkiem. Moim zdaniem taki sensowny wiek najmłodszego gracza to jest coś między 10-14 rokiem życia i podobny też przedział wiekowy sugeruje nam Wydawca gry. Zwrócę jeszcze tutaj uwagę na to, że jest to oczywiście gra praktycznie jednorazowa, więc należy ją traktować jako rozrywkę typu pójście do kina. Mimo wszystko nic nie stoi na przeszkodzie, by z czasem wymienić się z kimś tą grą, może nawet na podobny tytuł z tej serii.
Lekka, przyjemna, jednorazowa rozgrywka. Tak zapamiętam „Escape Room: Tajemnice Eldorado”. Nie jest to może gra, która jest przełomowa w swojej kategorii, ale naprawdę sympatycznie da się przy niej spędzić godzinę (lub nawet nieco więcej) w gronie bliskich osób. Największy plus to przede wszystkim fakt, że zagadki są spójne z tematem i że gra jest tak dobrze poprowadzona, że gracze dokonują wyboru gdzie idą, co odkrywają, co wybierają i co ze sobą zabierają. Przyczepiłbym się jedynie do pewnych końcowych rozstrzygnięć związanych z podsumowaniem tego jak dobrze poszła nam gra, wydaje mi się że za mało jest tam premiowane skuteczne przechodzenie przez poszczególne zagadki, no ale nie będę Wam niczego spoilerował i kto będzie chętny ten sam przeżyje tę historię.
Escape Room: Tajemnica Eldorado – Wydawnictwo FoxGames
Liczba graczy: Gra dla dowolnej liczby osób
Wiek: Gra przeznaczona jest dla osób powyżej 8 roku życia
Czas gry: ok. 60-90 minut
Egzemplarz gry do recenzji przesłało Wydawnictwo FoxGames