W kartezjańskim układzie współrzędnych (x,y) przedstawiono fragmenty wykresów czterech funkcji: f, g, h, s

A

Przyglądając się wykresom funkcji, widzimy, że dla argumentu \(x=2\) najwyższą wartość osiągnie funkcja \(f\) (możemy nawet dodać, że ta wartość to \(y=5\)).

C

Jeśli dwie funkcje przyjmują tą samą wartość dla danego argumentu, to z praktycznego punktu widzenia, wykresy tych funkcji po prostu się przetną. Widzimy więc, że tą samą wartość dla argumentu \(x=3\) przyjmie funkcja \(f\) i \(g\).

\(x\in(1,6)\)

Zgodnie z zapisem \(g(x)\gt h(x)\), interesuje nas sytuacja, w której dla danego argumentu, funkcja \(g(x)\) przyjmuje większe wartości niż \(h(x)\). Mówiąc bardziej obrazowo, musimy przeanalizować kiedy wykres funkcji \(g(x)\) znajduje się nad wykresem funkcji \(h(x)\). Widzimy, że taka sytuacja ma miejsce od argumentu \(x=1\) aż do \(x=6\), czyli interesującym nas przedziałem byłby \(x\in(1,6)\). Tak na marginesie - nawiasy dajemy otwarte, bo dla tych skrajnych argumentów obydwie funkcje przyjmują jednakową wartość, a nas interesuje sytuacja, w której wartości funkcji \(g\) są większe od funkcji \(h\).