Geniusz Go! to młodsza odmiana legendarnego Geniusza, jednej z najpopularniejszych gier logicznych na świecie. Podstawowa wersja sprzedała się w milionach egzemplarzy i doczekała się wielu kontynuacji. Do dziś jest to jedna z najbardziej grywalnych gier logicznych. W tej recenzji sprawdzimy, czy mniejszy brat legendy jest tak samo dobry i czym się on różni od uwielbianego na całym świecie oryginału?
W skład gry wchodzi 126 żetonów w sześciu różnych kolorach. Są one wykonane z bardzo twardej tektury, co sprawia że gra powinna zachować swój dobry wygląd przez dłuższy czas. Kafelki są podzielone na sześć kolorów, a w zasadzie na sześć symbolów, które gracze podczas rozgrywki będą musieli zbierać.
Zasady gry i sama rozgrywka są niebywale proste. Losujemy trzy kafelki, które ustawiamy w centrum pomiędzy graczami. Następnie gracz losuje jeden kafelek i sprawdza, czy jest on tożsamy z jednym z tych, które już leżą na stole. Jeśli tak, to możemy zabrać te dwa sparowane kafelki i dołożyć nowy na środek stołu tak aby w centrum znajdowały się trzy żetony. Jeśli nie, to wylosowany kafelek kładziemy obok tych które już są na środku stołu. Po dobrym wylosowaniu pierwszego kafelka gracz może też podjąć bardziej ryzykowną decyzję – może wylosować kolejny kafelek, który także musi zgadzać się z tymi w centrum. Jeśli się zgadza, to zgarniamy obydwie pary, jeśli jednak nie trafimy to wszystkie wylosowane kafelki trafiają na środek stołu. W przypadku kiedy na środku stołu znajduje się kilka żetonów tego samego koloru to wylosowanie odpowiedniego koloru sprawi, że będziemy mogli zabrać do swojej puli wszystkie pasujące kafelki.
Po wylosowaniu niebieskiej gwiazdki gracz dobrał jeszcze pomarańczowy sześciokąt. Niestety nie mamy takiego symbolu na środku stołu, więc obywa żetony trafiają teraz na środek stołu.
Kolejny gracz dobrał niebieską gwiazdkę oraz zaryzykował i dobrał żółte słońce. Może w tym momencie zabrać trzy niebieskie gwiazdki i dwa żółte słońca do swojej puli albo zaryzykować i dobrać kolejny kafelek.
Gra toczy się do momentu, w którym jeden z graczy osiągnie pełną pulę 42 żetonów (7 żetonów w 6 kolorach) lub 30 w wersji 4-osobowej (5 żetonów w 6 kolorach). Ten, kto zrobi to jako pierwszy ten wygrywa grę. Żeby ułatwić nam nieco te trudne zadanie i urozmaicić rozgrywkę wprowadzono dwie dodatkowe zasady:
– Kolejka najsłabszego koloru – jeśli w swoim polu mamy jeden kolor, którego mamy najmniej (albo wręcz wcale) i kolor tego kafelka znajduje się na środku stołu, to zamiast wykonać standardową kolejkę możemy wziąć ten kafelek ze środka stołu na swoją stronę i w ten sposób zakończyć kolejkę.
– Dodatkowe zagranie – po uzupełnieniu koloru (7 żetonów) otrzymujemy dodatkową kolejkę.
W tym przypadku jeśli na środku stołu leży czerwony żeton to gracz w swojej kolejce może go dobrać do puli, bo czerwony jest jego jedynym najsłabszym kolorem.
Możemy więc powiedzieć, gra sprowadza się do losowania kafelków i podejmowaniu decyzji czy ryzykujemy i dobieramy kolejne, czy też może gramy bardziej asekuracyjnie i bezpiecznie bierzemy to co już jest na stole. Taki mechanizm gry znany jest pod nazwą „press Your luck” i bardzo często stosuje się go w różnych teleturniejach, programach rozrywkowych czy też właśnie niektórych grach planszowych. W przypadku tej konkretnej gry nasze ryzyko związane jest przede wszystkim z tym, że każdy nasz błąd ułatwia następny ruch naszemu przeciwnikowi (będzie miał więcej żetonów na środku stołu, więc łatwiej będzie wylosować mu te odpowiednie). Poza tym gracze nie mają większego wpływu na to co dzieje się na stole. Tutaj też jest pewien problem, bo ewidentnie brakuje w tej grze jakiegoś woreczka do losowania (i przy okazji przechowywania) żetonów. Autorzy gry radzą nam byśmy te kafelki ułożyli w stosie rewersem do góry, ale to dość mało praktyczne rozwiązanie.
Szukając w tej grze pewnych miejsc do modyfikacji wiedziałem, że najlepszymi zmianami będą te, które zminimalizują nam choć trochę losowość, ewentualnie zwiększą szansę na podejmowanie skutecznych decyzji. Z tego też powodu polecam Wam by np. gracz mógł wymienić wylosowany kafelek w zamian za odłożenie jednego ze swojej puli – przydatna sprawa zwłaszcza kiedy jest to nasze drugie lub trzecie losowanie w kolejce i na koniec wypadło nam coś niekorzystnego. Ta zmiana dobrze współpracowałaby też z sytuacją, gdzie dany gracz zdobył nadkomplet w danym kolorze (więcej niż 7). W pierwotnych zasadach za każdym razem kiedy uzyska takie żetony, to musi je na zakończenie kolejki odłożyć, a tak to mógłby dzięki temu zyskać możliwość „przelosowania” kafelków w przyszłości.
Losowość – jak na grę logiczną to gra jest dość mocno losowa. Gracze nie mają kontroli nad tym jakie kafelki wybiorą.
Złożoność – gra jest bardzo prosta, a decyzje ograniczają się w zasadzie do tego czy podjąć ryzyko i wziąć kolejny kafelek.
Interakcja – można przyjąć, że nie ma bezpośredniej interakcji między graczami. Natomiast mamy tutaj interakcję pośrednią, ponieważ po nieudanym dobraniu odkładamy kafelki na środek stołu dając w ten sposób większe szanse dla swojego rywala. Każdy nasz błąd daje przewagę rywalowi.
Mechanika – generalnie gra działa dość dobrze, głównie dzięki odkładaniu kafelków na środek stołu. Ten element gry sprawia, że trzeba umiejętnie podejmować ryzyko.
Wykonanie – kafelki są bardzo solidne, ale brakuje mi jakiegoś woreczka z którego moglibyśmy je losować, a przy okazji przechowywać.
Małe poręczne pudełko. Sama gra która zajmuje bardzo mało miejsca, więc nada się także na podróż.
Gra spodoba się graczom, którzy szukają czegoś bardzo lekkiego i niezobowiązującego z dziedziny układanek. Myślę też, że obecna losowość w grze wynikająca z wyciągania kolejnych kafelków przypadnie do gustu bardziej młodszym graczom niż tym starszym i bardziej zaawansowanym, którzy szukają czegoś ambitniejszego. I faktycznie z dziećmi grało mi się w tę grę najlepiej, gdyż bardzo emocjonowały się czy uda im się dociągnąć kolejny dobry kafelek. Emocje były tym większe, po błędzie rywala mamy większe szanse na zgarnięcie żetonów.
Geniusz Go to trochę inna gra niż legendarny pierwowzór. W zminiaturyzowanej wersji Geniusza mamy trochę więcej losowości względem oryginału, co pewnie jednym się spodoba bardziej, a innym mniej. Z drugiej strony gra jest dzięki temu dużo prostsza i mniej wymagająca, co sprawia że nawet najmłodsi gracze będą mogli w tę grę zagrać, zwłaszcza że starsi nie będą mieć w tej rozgrywce przewagi.
Geniusz Go! – Wydawnictwo Bard
Ilość graczy: Gra dla 2-4 osób
Wiek: Gra przeznaczona jest dla osób powyżej 8 roku życia
Czas gry: ok. 20 minut
Egzemplarz gry do recenzji przesłało Wydawnictwo Bard